ภาษา

ภาษาอาหรับ

ภาษาอาหรับสนทนาเป็นคำที่ใช้เรียกภาษาอาหรับสำเนียงต่างๆที่เป็นภาษาพูดตลอดโลกอาหรับ และต่างไปจากภาษาอาหรับที่เป็นภาษาเขียน การแบ่งสำเนียงหลักๆคือการแบ่งระหว่างสำเนียงในแอฟริกาเหนือและสำเนียงในตะวันออกกลาง ตามมาด้วยการแบ่งระหว่างสำเนียงประจำถิ่น และสำเนียงที่อนุรักษ์กว่าของชาวเบดูอิน ผู้พูดบางสำเนียงอาจจะไม่เข้าใจภาษาอาหรับอีกสำเนียงหนึ่งได้ ตัวอย่างเช่น ผู้พูดในตะวันออกกลางอาจจะไม่เข้าใจบางสำเนียงในแอฟริกาเหนือ ความแตกต่างระหว่างสำเนียงได้รับอิทธิพลมาจากภาษาที่ใช้พูดอยู่เดิมในบริเวณนั้น ซึ่งมีอิทธิพลทั้งในด้านคำศัพท์และการเรียงประโยค คำบางคำในแต่ละสำเนียง มีความหมายเหมือนกันแต่มาจากรากศัพท์ในภาษาคลาสสิกที่ต่างกัน เช่นคำว่า “มี” สำเนียงอิรักใช้ aku สำเนียงเลบานอนใช้ fih และแอฟริกาเหนือใช้ kayәn (มาจากภาษาคลาสสิก yakun, fihi และ ka’in ตามลำดับ)
กลุ่มของสำเนียงหลักๆ ได้แก่

• ภาษาอาหรับอียิปต์ มีผู้พูด 77 ล้านคนในอียิปต์ และอาจเป็นสำเนียงที่มีผู้เข้าใจมากที่สุดเนื่องจากความนิยมภาพยนตร์และรายการโทรทัศน์จากอียิปต์

• ภาษาอาหรับแบบมักเรบ ได้แก่ภาษาอาหรับแอลจีเรีย โมร็อกโก ตูนีเซีย มอลตา และลิเบียตะวันตก สำเนียงแอลจีเรียและโมร็อกโกมีผู้พูดราว 20 ล้านคน

• ภาษาอาหรับเลอวานต์ ได้แก่ ในซีเรียตะวันตก เลบานอน ปาเลสไตน์ จอร์แดนตะวันตก และภาษาอาหรับมาโรไนต์ในไซปรัส

• ภาษาอาหรับอิรักและภาษาอาหรับคูเซสถาน มีความแตกต่างระหว่างสำเนียงกิสิตทางใต้และสำเนียงบาลตูทางเหนือที่มีลักษณะอนุรักษนิยมมากกว่า

• ภาษาอาหรับตะวันออก ในซาอุดิอาระเบียตะวันออก อิรักตะวันตก ซีเรียตะวันออก จอร์แดน และบางส่วนของโอมาน

• ภาษาอาหรับอ่าว ในบาห์เรน จังหวัดซาอุดิตะวันออก คูเวต สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ กาตาร์และโอมาน

สำเนียงอื่นๆ ได้แก่

• อัสซานียะ ในมอริตาเนีย มาลีและสะฮาราตะวันตก

• ภาษาอาหรับซูดาน รวมสำเนียงที่ใช้ในชาดด้วย

• ฮิญาซี ในซาอุดิอาระเบียตะวันตก

• ภาษาอาหรับนัจญ์ดี ใช้ในบริเวณนัจญ์ของซาอุดิอาระเบียกลาง

• ภาษาอาหรับเยเมน ใช้ในเยเมนและซาอุดิอาระเบียตอนใต้

• ภาษาอาหรับอันดาลูเซีย เคยใช้ในคาบสมุทรไอบีเรียจนถึงราวพุทธศตวรรษที่ 22

ภาษามอลตา ใช้พูดในเกาะมอลตา ในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน เป็นภาษาที่แยกไปเป็นอีกภาษาหนึ่งต่างหาก เมื่อพิจารณาในทางสัทวิทยา ภาษามอลตาใกล้เคียงกับภาษาอาหรับตูนีเซียสำเนียงอูร์บัน แต่ในทางประวัติศาสตร์ ภาษามอลตามีการยืมคำ ลักษณะทางสัทวิทยา และรูปแบบทางไวยากรณ์จากภาษาอิตาลี ภาษาซิซิลี และภาษาอังกฤษ เป็นภาษาอาหรับเพียงสำเนียงเดียวที่เขียนด้วยอักษรโรมัน

อียิปต์โบราณ

ชาวอียิปต์โบราณมีอักษรของตนเอง ซึ่งเรียกว่าอักษร ฮีโรกลีฟิค (Hieroglyphic) ซึ่งคำว่า ฮีโรกลีฟิคนี้ เป็นชื่อที่ชาวกรีกเรียกเครื่องหมายราณที่ปรากฏอยู่ตามโบราณสถาน สุสาน หีบศพ และตามรูปแกะสลักต่างๆ 

ความหมายของคำนี้คือ “อักษรศักดิ์สิทธิ์” ทั้งนี้ก็เพราะในสมัยที่ชาวกรีกติดต่อสัมพันธ์กับชาวอียิปต์นั้น ชาวอียิปต์นี้ใช้อักษรชนิดนี้สำหรับบันทึกเรื่องราวทางศาสนาและพิธีกรรมต่างๆ 

ในตอนแรกเวลาชาวอียิปต์จะเขียนหรือแกะสลักภาษาฮีโรกลีฟิคบน กระดาษปาปิรุส หรือบนผนังหินในสุสาน พวกเขาก็จะพยายามแกะสลักรูปภาพต่างๆ อย่างประณีตบรรจง เพราะนอกจากจะได้เนื้อความทางภาษาแล้ว ภาษาของพวกเขายังดูสวยงามใช้เป็นเครื่องประดับตกแต่งไปด้วยในตัว แต่ในระยะหลังเมื่อพวกเขามีความเป็นอยู่และวิถีชีวอตที่วุ่นวายซับซ้อนมากขึ้น พวกเขาก็ไม่มีเวลาที่จะมานั่งประดิดประดอยภาษารูปภาพของตนให้สวยงามดังแต่ก่อน 

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

https://guru.sanook.com/4006/